Bugün 10 Kasım.
Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün aramızdan ayrılışının yıl dönümü.
“Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır,
Ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır”.
Mustafa Kemal Atatürk, işte tamda böyle söylemişti.
Şu an aramızda yok, üzerinden 83 yıl geçti. Atam sen rahat uyu. Bizler senin evladınız. Yüreğimiz her ne kadar buruk olsa da bizler seni daima sevgi ile anıyoruz. Umutla çocuklarımıza anlatıyoruz.
Atam…
Atam, diyor çocuklarım!
O ölümsüz kahraman…
Yüreğimiz buruk bugün, acımız büyük bugün. Gözlerimiz sönük umutlarımız büyük bugün.
Atam…
Seni çok özlüyorum.
Bir tek ben değil kızım da özlüyor seni, onun yanında küçücük oğlum da özlüyor... Resmini boyadı bu sabah. Astı odasının en güzel köşesine. Karşısına geçip öyle güzel baktı ki. Gözlerinde umudu gördüm.
Atam! Seni gördüm gözlerinde.
Işıl ışıl parlıyordu gözleri. Ablası geldi yanına: “çok güzel olmuş” dedi. O da geçti karşısına öyle bir baktı ki, benim bile gözlerim doldu.
“Anne ben Atatürk’ü çok özledim” dedi.
“Onu çok seviyorum ama o aramızda yokmuş!” dedi.
“Öğretmenim dedi ki: "o bizim yüreğimizde yaşıyor. Taa en derininde. Nereye gitsek bizimle” dedi.
“Ben buna çok sevindim anne. Atatürk beni görüyor o zaman değil mi?”
Birden siren sesleri sardı dört yanı.
“Haydi, çocuklar saygı duruşuna” dedim.
Benim gözlerim yandı! Her ne kadar gözyaşlarımı içime akıtmaya çalıştıysam da yapamadım işte, ağladım…
Aktı gözyaşlarım, sel oldu.
Dualarımızı okuduk. Özlemle, umutla, sevinçle, andık bugün seni Atam.
Üzüntümüzle birlikte umutlarımızı yeşertiyoruz bugün.
Ağlasak da umudumuz büyük bugün.
Çünkü çocuklarım da seni tanıyor bugün.
Senin sözlerini okuyacaklar. Sana şiirler sunacaklar bugün. Seni hep hatırlayacaklar Atam…
Sen rahat uyu…
Bizler senin izinden nefesimizin son damlasına kadar gideceğiz…
Açtığın Yolda, Gösterdiğin Hedefe, Durmadan Yürüyeceğime Ant İçerim.
Saygı, Özlem ve Minnet ile anıyoruz.
Esra AKGÜN
Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün aramızdan ayrılışının yıl dönümü.
“Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır,
Ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır”.
Mustafa Kemal Atatürk, işte tamda böyle söylemişti.
Şu an aramızda yok, üzerinden 83 yıl geçti. Atam sen rahat uyu. Bizler senin evladınız. Yüreğimiz her ne kadar buruk olsa da bizler seni daima sevgi ile anıyoruz. Umutla çocuklarımıza anlatıyoruz.
Atam…
Atam, diyor çocuklarım!
O ölümsüz kahraman…
Yüreğimiz buruk bugün, acımız büyük bugün. Gözlerimiz sönük umutlarımız büyük bugün.
Atam…
Seni çok özlüyorum.
Bir tek ben değil kızım da özlüyor seni, onun yanında küçücük oğlum da özlüyor... Resmini boyadı bu sabah. Astı odasının en güzel köşesine. Karşısına geçip öyle güzel baktı ki. Gözlerinde umudu gördüm.
Atam! Seni gördüm gözlerinde.
Işıl ışıl parlıyordu gözleri. Ablası geldi yanına: “çok güzel olmuş” dedi. O da geçti karşısına öyle bir baktı ki, benim bile gözlerim doldu.
“Anne ben Atatürk’ü çok özledim” dedi.
“Onu çok seviyorum ama o aramızda yokmuş!” dedi.
“Öğretmenim dedi ki: "o bizim yüreğimizde yaşıyor. Taa en derininde. Nereye gitsek bizimle” dedi.
“Ben buna çok sevindim anne. Atatürk beni görüyor o zaman değil mi?”
Birden siren sesleri sardı dört yanı.
“Haydi, çocuklar saygı duruşuna” dedim.
Benim gözlerim yandı! Her ne kadar gözyaşlarımı içime akıtmaya çalıştıysam da yapamadım işte, ağladım…
Aktı gözyaşlarım, sel oldu.
Dualarımızı okuduk. Özlemle, umutla, sevinçle, andık bugün seni Atam.
Üzüntümüzle birlikte umutlarımızı yeşertiyoruz bugün.
Ağlasak da umudumuz büyük bugün.
Çünkü çocuklarım da seni tanıyor bugün.
Senin sözlerini okuyacaklar. Sana şiirler sunacaklar bugün. Seni hep hatırlayacaklar Atam…
Sen rahat uyu…
Bizler senin izinden nefesimizin son damlasına kadar gideceğiz…
Açtığın Yolda, Gösterdiğin Hedefe, Durmadan Yürüyeceğime Ant İçerim.
Saygı, Özlem ve Minnet ile anıyoruz.
Esra AKGÜN
